Neem de mensen zoals ze zijn...... er zijn geen andere

Oordelen

Voordat jij een oordeel over mij en mijn leven velt:
trek mijn schoenen aan en loop mijn weg.
Loop door de straten, over de bergen en door de dalen.
Voel het verdriet, beleef de diepst pijn
en voel de vreugde.
Doorloop de jaren die ik ging.
Struikel over elke steen waar ik over gestruikeld ben,
maar sta altijd weer op
en ga precies op dezelfde weg verder.
Precies zoals ik het gedaan heb.
Eerst dan
kan jij
over mij
OORDELEN!

zonder woorden

Ik kon niet zeggen
wat ik voelde
Ik heb het ook niet
uitgelegd.
Maar toch wist jij wat
ik bedoelde
De stilte had het al
gezegd.

Mam: 11 november 1922 - 31 juli 2007

Mam had het zo mooi bedacht:
doodgaan is verhuizen in de nacht.
Waar naartoe?
Wie zal dan jouw koffer dragen?
had ik haar nog willen vragen.
Maar maandagnacht is Mam plotseling verhuisd.
Heel alleen
en zonder koffer.
'k Weet niet eens waarheen....

Innerlijke kracht

Veel te lang in knop geweest.
Want de kust was nooit veilig
Men zag jouw persoon niet staan.
Jouw eigenwaarde niet heilig.

Een goede dag voor jou
hing af van een goede dag van anderen,
Maar ineens zag jij jou.
Zag je alles om je heen veranderen.
En leefde het leven dat je wel leven wou.

De schade en schande die jou gegeven is,
Gaf jou het meest ultieme wat een mens kan bezitten.
En dat is...

innerlijke kracht.